İnsanlığın yaşamı içerisinde, yaşamını sürdürdüğü süre zarfında daha iyi yerlere gelebilmek ve diğer insanlardan her zaman +1 önde olmak ve avantaj sağlamak için yüce kitabımız kuranı kerime göre belirlenmiş ve yüce kitabımız çerçevesinde uyulması ve sadık kalınması gereken iki kavramdır. Bizler bu iki kavramı kendi menfaat ve çıkarlarımıza göre kullanmamalıyız. Kullananların ise bu davranıştan sakınması ve bu konuda Allah’a sığınması gerekmektedir. Bu iki değerli kavramın korunmayarak veya çiğnenerek gidildiği hiç bir durumdan hakkaniyetli bir sonuca ulaşılamayacağı bilinmelidir. 

İnsan olmak, aslında bu iki kavram ile doğrudan bağlantılıdır. Çünkü insan olmak ahlaki ve manevi duygularımızın ağır bastığı ve yoğun yaşandığı zamanlarda bir birini tutan, destekleyen bir bütün güç olarak bizleri hak yolundan sapmasına engel olcak ve bizler için uyarıcı niteliği taşıyacaktır. Doğruya doğru, yanlışa yanlış diyebilmek aslında bu üç kavramın birbirine sadıkça bir bütün olarak tutunmasından geçmektedir. Neydi bu 3 ilkemiz; İnsan olmak, ahlak ve maneviyat.. 

Eğer insan olarak bizlerin davranışları hakkı hakim kılmayacaksa, doğrunun yanında olmayacaksa işte o zaman gerçek olmamız gereken kişiliğimizden uzaklaşmış olacağız. Bunu bir söz ile açıklamak istiyorum. “Nefise ağır gelen her şeyde hayır vardır.” Nefsimize tatlı gelen şeyler bizleri çoğunlukla yanlışa ve günaha itmiştir. Kim yapılan haksızlığı hak görür ise işte o zaman kendisine en büyük haksızlığı yapmış olacaktır. Bizler ilk olarak İslamiyetin emir ve yasaklarına ve insan olmanın şartlarına göre doğruya doğru, yanlışa yanlış demeliyiz. Haksızlık karşısında susmamalı ve yanlışın karşısında Elif harfi gibi dimdik durmamız gerekir. Çünkü yapmış olduğumuz her doğru hareket, davranış yakınımızdaki arkadaşlarımıza ve bizden sonraki gelecek olana genç kardeşlerimize güzel örnek olacaktır. Kardeşlerime diyeceğim, fani ve geçici olan dünya havuzunda kaybolmaktansa baki olan hakikat ırmağında kaybolmak bizleri kurtaracaktır. Tüm okuyanlara hayırlı ömürler diliyorum.